Eilandhoppen op de Zuiderzee
Echte eilanden zijn het niet meer: Marken, Urk en Schokland. Toch is de eilandcultuur er springlevend en kun je nog goed zien hoe de bewoners, vissers meestal, tot in de vorige eeuw hun bestaan moesten bevechten op de elementen wind en water. Ga mee eilandhoppen op de Zuiderzee.
Als de veerboot na de overtocht van Volendam naar Marken aanlegt in het schilderachtige haventje, bevinden wij ons even in een internationale toeristische trekpleister. Om ons heen horen we Engels, Italiaans en Chinees en de mensen staan in de rij om zich te laten fotograferen in een paar reuzenklompen. Om deze reden mijden veel Nederlanders Marken. ‘Veel te toeristisch’, zeggen ze. Dat is echter één kant van het verhaal. De meeste toeristen komen niet verder dan de haven en de naastgelegen Kerkbuurt, maar daarbuiten vind je nog een heel eiland vol traditie en natuurschoon. Wij trekken onze wandelschoenen aan en gaan op pad voor een rondje Marken. Over de dijk lopen we richting het Paard van Marken, misschien wel de mooiste vuurtoren van Nederland. De witte toren met het er tegenaan geplakte huis met ‘zadeldak’ staat fier aan het eind van een korte dam op een punt van het eiland. Het gebouw is helaas niet opengesteld, maar op het naastgelegen strandje genieten we van het panoramische uitzicht en de weldadige rust. Verderop langs het pad kleumen de houten huizen van de Rozewerf dicht tegen elkaar aan. Omdat Marken vroeger geregeld onder water liep, bouwden de inwoners hun huizen op terpen, ‘werven’ genoemd. De ruimte was er beperkt en daarom staan de huizen zo dicht op elkaar. Pas na de aanleg van de Afsluitdijk werd Marken veiliger en kon men er elders bouwen.
‘Op’ Urk
Ook ‘op’ Urk vind je nog veel terug van de tradities van een eiland dat leeft van en vecht tegen de zee. De Urkers zijn streng gelovig, leven nog altijd van de visserij en veel mannen dragen gouden ringen in hun oren, ooit hun verzekering voor een fatsoenlijke begrafenis.Urk is al sinds 1939 geen eiland meer en ligt op de punt van de Noordoostpolder, aan drie kanten omringd door het nieuwe land. Dat vergeten we echter snel als we vanuit de haven langs de vuurtoren naar boven wandelen.